اهمیت دعا برای سلامتی و عافیت

سلامتی و عافیت یکی از ارزشمندترین نعمت‌ها در زندگی انسان‌هاست و دعا برای سلامتی می‌تواند نقشی بسزایی در حفظ این نعمت بزرگ داشته باشد. گاهی انسان در زندگی روزمرهٔ خود، بر اثر اسباب و عللی بیمار و مریض می‌شود.

در این میان، دعا برای سلامتی به عنوان یک ابزار مهم، به انسان‌ها کمک می‌کند تا در مواقع سخت و بحرانی از جمله بیماری، که با رنج و اندوه درگیر است، علاوه بر پیگیری درمان، آرامش و امید به بهبودی را در وجود خود پیدا کنند.
در این مقاله، به جهت اهمیت دعا برای سلامتی و تأثیرات آن‌ تا زمان بهبودی بر روح و جسم انسان، به بررسی این موضوع می‌پردازیم.

اهمیت دعا برای سلامتی

دعا و نیایش به معنای درخواست و ارتباط با خداوند متعال است. دعا برای سلامتی و این ارتباط در دورانی که فرد به بیماری می‌گذراند، به انسان احساس امید و آرامش می‌دهد. دعا و طلب یاری مخصوصاً زمانی که فرد در شرایط دشوار و نامساعدی قرار دارد، می‌تواند کمک کند تا از ناامیدی و اضطراب رهایی یابد و با توکل و توسل به خداوند متعال این دوران سخت را پشت سر بگذارد.
در واقع، دعا برای سلامتی به درگاه خداوند، نوعی مکالمه معنوی با خالق است که فرد احساس کند پشتیبانی قوی دارد که از او حمایت کرده و یاور او در رسیدن به سلامتی است.

نقش بیماری در تقویت ایمان و رشد معنوی فرد

نقش بیماری در تقویت ایمان و رشد معنوی فرد

بهتر است بدانیم بیماری به عنوان یک موقعیت دشوار، به عنوان معلمی روحانی عمل کرده و فرد را به تفکر عمیق‌تری درباره زندگی، ایمان و هدف وجودیش وادار می‌سازد. در میانه رنج و درد ناشی از بیماری و مریضی، انسان به دنبال معنای جدیدی می‌گردد و ایمان به عنوان منبع قوت و ثبات در زندگی‌اش جلوه‌گر می‌شود.

تحمل سختی‌ها و مواجهه با بیماری، انسان را به سوی حامی بالاتری هدایت می‌کند و او را به یاد ارتباطش با قدرتی فراتر از همه انسان‌ها و حتی انسان‌های متخصص در این زمینه می‌اندازد که اطبا و پزشکان وسیله‌ای بیش نیستند و شفا نزد خداوند است.

این جریان سبب رشد ایمانی عمیق‌تر فرد شده و او را در برابر موقعیت‌های دشوار مقاوم‌تر می‌سازد، به گونه‌ای که نه ‌تنها از بیماری عبور کرده، بلکه به صورت فردی کامل‌تر و با ایمانی بالا‌تر از آن بیرون می‌آید و توجه او بیش از پیش به پروردگار متعال جلب می‌شود.

افزون بر آن در دوران سلامتی شکرگزار این نعمت خواهد بود و به دعا برای سلامتی و عافیت بیش از پیش عنایت خواهد داشت؛ چراکه در دوران بیماری است که انسان قدر سلامتی را می‌داند.

بیماری خیر و رحمت است

داشتن این باور که بیماری نیز یکی از امتحانات الهی است و درجات ایمان را ارتقاء و باعث پاک شدن از گناه می‌گردد، فرد را در تحمل آن و کسب ثواب عظیم صبور می‌کند و باعث می‌شود که فرد دعا برای سلامتی را در رأس امور خود قرار دهد.

حضرت ختمی مرتبت (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرماید: «مومن اگر یک‌ بار مبتلا به تب شود، گناهان او مانند برگ درختان می‌ریزد. پس اگر در رختخواب قرار بگیرد ناله‌اش «سبحان الله» گفتن است و فریاد زدنش «لا اله الا الله» گفتن است و جابجایی او در رختخواب همانند کسی است با شمشیر در راه خدا می‌جنگد. اگر در این حال روی به عبادت آورد گناهانش آمرزیده می‌شود. خوشا به حالش اگر توبه کند و وای بر او اگر به گناه برگردد و عافیت نزد ما محبوب‌تر است[1]».

روزی پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) خبردار شدند که ابوذر بیمار است. به عیادت ابوذر رفتند و به او فرمودند: «چگونه صبح کردی ای ابوذر؟!» عرض کرد: صبح کردم در حالی که تب داشتم. حضرت (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «صبح کردی در حالی که در باغی از باغ‌های بهشت بودی، بشارت می‌دهم به تو ای ابوذر! خداوند گناهانی که دینت را خدشه‌دار می کرد، را آمرزید[2]». همچنین در روایت دیگری می‌فرماید: «بیماری برای مومن تطهیر و رحمت است[3]».

انواع دعا برای سلامتی

برای رسیدن به سلامتی دعاهای زیادی در آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصومین (علیهم‌السلام) سفارش شده است که عبارتند از:

  • آیات قرآن به عنوان دعا برای سلامتی:

قرآن کریم دعاهای متعددی دارد که برای شفای بیماران و جلب رحمت الهی مؤثر است که به چند نمونه اشاره می‌کنیم:

۱. تلاوت سوره حمد یک مرتبه، هفت مرتبه تا هفتاد مرتبه هم توصیه شده؛

۲. ختم سوره انعام برای بیماری سخت؛

۳. تلاوت سوره حشر بر بالین بیمار؛

۴. تلاوت سوره توحید؛

۵.  تلاوت سه آیه آخر سوره حشر توسط فرد مریض یا بر بالین مریض:

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ﴿٢٢﴾

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٢٣﴾

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الأسْمَاءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٢۴﴾

۶. تلاوت آیه ۸۸ و ۸۷ سوره انبیا:

وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ ﴿۸۸﴾

۷. قرائت هفت آیه شفابخش برای شفای بیمار:

  • آیه ۵۷ سوره یونس:

یا أَیهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکمْ وَشِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ؛

ای مردم به یقین برای شما از جانب پروردگارتان اندرزی و درمانی برای آنچه در سینه‌هاست و رهنمود و رحمتی برای گروندگان [به خدا] آمده است.

  •  آیه ۱۴ سوره توبه

قَاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیدِیکمْ وَیخْزِهِمْ وَینصُرْکمْ عَلَیهِمْ وَیشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِینَ؛

با آنان بجنگید خدا آنان را به دست شما عذاب و رسوایشان می‌کند و شما را بر ایشان پیروزی می‌بخشد و دل‌های گروه مؤمنان را خنک می‌گرداند.

  •  آیه ۸۰ سوره شعرا

وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یشْفِینِ؛

و چون بیمار شوم او مرا درمان می‌بخشد.

  •  آیه ۴۴ سوره فصلت

وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیاتُهُ أَأَعْجَمِی وَعَرَبِی قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًی وَشِفَاء وَالَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیهِمْ عَمًی أُوْلَئِک ینَادَوْنَ مِن مَّکانٍ بَعِیدٍ؛

و اگر [این کتاب را] قرآنی غیر عربی گردانیده بودیم قطعا می‌گفتند چرا آیه‌های آن روشن بیان نشده، کتابی غیر عربی و [مخاطب آن] عرب زبان هستند – بگواین [کتاب] برای کسانی که ایمان آورده‌اند رهنمود و درمانی است و کسانی که ایمان نمی‌آورند، در گوش‌هایشان سنگینی است و قرآن برایشان نامفهوم است و [گویی] آنان را از جایی دور ندا می‌دهند.

  • آیه ۸۲ سوره اسراء

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا؛

و ما آنچه را برای مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل می‌کنیم و ستمگران را جز زیان نمی‌افزاید.

  •  آیه ۶۹ سوره نحل

ثُمَّ کلِی مِن کلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکی سُبُلَ رَبِّک ذُلُلًا یخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِک لآیةً لِّقَوْمٍ یتَفَکرُونَ؛

سپس از همه میوه‌ها بخور و راه‌های پروردگارت را فرمانبردارانه بپوی [آنگاه] از درون [شکم] آن شهدی که به رنگ های گوناگون است بیرون می‌آید در آن برای مردم درمانی است. راستی در این [زندگی زنبوران] برای مردمی که تفکر می‌کنند نشانه [قدرت الهی] است.

دعا برای سلامتی از زبان اهل بیت (علیهم‌السلام)
  • دعا برای سلامتی از زبان اهل بیت (علیهم‌السلام)

در معارف دینی، دعا برای سلامتی در روایات ائمه معصومین (علیهم‌السلام) و پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به وقور دیده می‌شود. این دعاها معمولاً با نیت بهبودی و سلامتی فرد بیمار خوانده می‌شوند. در ادامه به چند نمونه از این دعاها اشاره می‌کنیم:

۱. این دعا برای سلامتی، منسوب به حضرت محمد (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) است که توسط امام صادق (علیه‌السلام) بیان شده است و برای مریض صعب العلاج ۴۰ بار خوانده می‌شود[4]:

«بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، اَلْحَمُدللَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ، تَبارَکَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ»؛ به نام خداى بخشنده مهربان، حمد و ستایش مخصوص خدا پروردگار جهانیان است، خدا ما را کافى است و او بهترین حامى ماست، آفرین بر خداوند که بهترین آفریننده است، هیچ نیرو و توانى جز از سمت خداوند بلندمرتبه و بزرگ وجود ندارد.

۲. شخصى رنگ پریده نزد امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) آمد و گفت من همیشه بیمارم و دردهاى بسیارى دارم، به من دعایی بیاموز که با آن، بر بیماری‌هایم یارى جویم.

حضرت فرمود: «به تو دعایى مى‌آموزم که جبرئیل وقتى حسن و حسین بیمار بودند به پیامبر اکرم (ص) آموخت و آن دعا این است که برای شفای بیمار تجویز کردند.

«اِلهى کُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَهً قَلَّ لَکَ عِنْدَها شُکْرى وَ کُلَّمَا ابْتَلَیْتَنى بِبَلِیَّهٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَها صَبْرى؛

اى معبود من، هر زمان به من نعمت دادى سپاسگزارى‌ام براى تو در کنار آن نعمت اندک بود و هر زمان مبتلاى به بلایم کردی، صبرم براى تو نزد آن اندک بود.

فیا مَنْ قَلَّ شُکْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ یَحْرِمْنى وَ یا مَنْ قَلَّ صَبْرى عِنْدَ بَلاَّئِهِ فَلَمْ یَخْذُلنى

اى که شکرم کنار نعمت‌هایش کم بود، اما از نعمت محرومم نکرد، و اى که صبرم نزد بلایش اندک بود، اما مرا وا نگذاشت،

وَ یا مَنْ رَانى عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ یَفْضَحْنى وَ یا مَنْ رَانى عَلَى الْخَطایا فَلَمْ یُعاقِبْنى عَلَیْها

و اى که مرا بر گناهان دید، اما رسوایم نکرد و اى که مرا بر خطاها دید، اما بر آنها عذابم نکرد.

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى ذَنْبى وَ اشْفِنى مِنْ مَرَضى اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ[5]»؛

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و گناهم را بیامرز، و از بیمارى‌‏ام شفا بده، به درستى که تو بر هرچیز توانایى.

۳. دعای ۲۳ صحیفه سجادیه کـه به عنوان دعا برای سلامتی شناخته می‌شود:

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَلْبِسْنى عافِیَتَکَ، وَ جَلِّلْنى عافِیَتَکَ، وَ حَصِّنّى بِعافِیَتِکَ، وَ اَکْرِمْنى بِعافِیَتِکَ، وَ اَغْنِنى بِعافِیَتِکَ، وَ تَصَدَّقْ عَلَىَّ بِعافِیَتِکَ، وَهَبْ لى عافِیَتَکَ، وَ اَفْرِشْنى عافِیَتَکَ، وَاَصْلِحْ لى عافِیَتَکَ، وَ لاتُفَرِّقْ بَیْنى وَ بَیْنَ عافِیَتِکَ فِى الدُّنْیا وَالْاخِرَهِ …؛

خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و لباس عافیت بر من بپوشان، و سراپایم را به عافیت فراگیر، و به عافیت محفوظم دار، و به عافیت گرامی‌ام دار، و به عافیت بی‌نیازم کن، و عافیتت را بر من صدقه ده، و مرا عافیت بخش، و و برایم بستر عافیت بگستر، و عافیت را برایم از هر مانعی پیراسته ساز، و در دنیا و آخرت بین من و عافیت جدایی مینداز…

۴. دعای نور: از سلمان فارسی نقل شده است که گفت: به خدا سوگند، از روزی که حضرت فاطمه زهرا (عليها‌السلام) این دعا را به من آموختند آن را به بیش از هزار نفر در مکه و مدینه که همگی مبتلا به تب شدید بودند تعلیم دادم و همه آن‌ها با قرائت این دعا صحت کامل یافتند؛ البته در برخی از منابع، اثر دیگری نیز بر این دعا نقل شده است بدین مضمون که حضرت فاطمه (عليها‌السلام) پس از تعلیم آن به جناب سلمان فرمودند: «و نیز اگر می‌خواهی در روز قیامت خداوند را ملاقات کنی در حالی که از دست تو در غضب نیست، این دعا را بسیار بخوان».

همچنین حضرت خطاب به سلمان فارسی  فرمود: «اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی درحالی‌که از تو راضی باشد و اگر می‌خواهی تا زنده هستی درد تب تو را فرانگیرد، بر این دعا مداومت کن»

«بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ، بِسْمِ اللّٰهِ النُّورِ، بِسْمِ اللّٰهِ نُورِ النُّورِ، بِسْمِ اللّٰهِ نُورٌ عَلىٰ نُورٍ، بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِي هُوَ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ، بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِي خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ. الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ، وَأَنْزَلَ النُّورَ عَلَى الطُّورِ، فِي كِتابٍ مَسْطُورٍ، فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ، بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ، عَلىٰ نَبِيٍّ مَحْبُورٍ. الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ، وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ، وَعَلَى السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ مَشْكُورٌ. وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِينَ».

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ به نام خدای نور، به نام خدای نور نور، به نام خدای نور بر نور، به نام خدایی که تدبیرگر امور است، به نام خدایی که نور را از نور آفرید و سپاس خدایی را که نور را از نور آفرید و نور را در کوه طور فرو فرستاد، در کتابی بر نوشته، در ورقه‌ای گشوده، با اندازه‌ای درخور، بر پیامبری آراسته، سپاس خدای را که به عزّت یاد شود و به عظمت مشهور است و بر شادی و بدحالی سپاسگزاری شود، درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان پاکش.

سلمان می‌گوید: از روزی که این دعا را تعلیم گرفتم، بیشتر از هزار کس از اهل مدینه و مکه را تعلیم دادم و هرکس که تب او را فرامی‌گرفت، چون این دعا را می‌خواند، به امر خدای سبحان تب از او دور می‌گشت.

۵.  از حضرت رضا (علیه‌السلام) روایت شده برای رفع هر مرضی بخوانید:

«یَا مُنْزِلَ الشِّفَاءِ وَ مُذْهِبَ الدَّاءِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْزِلْ عَلَى وَجَعِیَ الشِّفَاء[6]»؛

ای فرستنده و عطا کننده شفا و‌ ای کسی که به لطف خویش درد‌ها را از جان‌ها و جسم‌ها می‌بری، بر محمد و آل محمد رحمت فرست و بر درد‌های من شفا عنایت فرما.

۶. در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی آمده است: «هركس از دردى كه با اوست، طلب عافيت كند، در سجده دوم از دو ركعت اوّل نماز شب بگويد:

«يا عَلِىُّ يا عَظيمُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا سَميعَ الدَّعَواتِ يا مُعْطِىَ الْخَيْراتِ؛

اى والا، اى بزرگ، اى بخشنده‏، اى مهربان، اى شنواى دعاها، اى عطا بخش خيرات،

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاَعْطِنى مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ؛

درود فرست بر محمّد و خاندانش، و از خير دنيا و آخرت چنان‏كه سزاوار آنى به من عنايت كن،

وَاصْرِفْ عَنّى مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَالاْخِرَة ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ اَذْهِبْ عَنّى هذَا الْوَجَعَ؛

و از شرّ دنيا و آخرت، چنان‏كه سزاوار آنى از من بگردان، و اين درد را از من ببر[درد را نام ببرد]

فَاِنَّهُ قَدْ غاظَنى وَ اَحْزَنَنى».

كه اين درد خشمم را بر افروخته، و اندوهگينم ساخته.

و در دعا اصرار ورزد، كه عافيت شتابان به او مى ‏رسد، ان شاء اللّه تعالى.

دعا برای سلامتی روح و جسم انسان

مطالعات علمی نشان می‌دهد که دعا برای سلامتی در کاهش اضطراب و نگرانی مؤثر است. همچنین تجربیات انسان‌های مذهبی از تأثیر دعا بر بهبود وضعیت سلامت جسمی و روحی خبر می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که به دعا برای سلامتی اعتقاد دارند، معمولاً با آرامش بیشتری با مشکلات و بیماری‌ها روبه‌رو می‌شوند و این روحیه مثبت در تحمل بیماری و روند بهبودی‌شان تأثیر بسزایی دارد.

تجربه‌های واقعی از تأثیر دعا

بسیارند افرادی که با دعا و نیایش در شرایط سخت، بهبود یافته و یا در زمان بیماری امید و آرامش پیدا کرده‌اند. داستان‌هایی از افرادی که با ایمان به دعا، نجات یافته‌اند و یا از شرایط دشوار عبور کرده‌اند، در قوت بخشیدن به اعتقاد به دعا برای سلامتی نقش مهمی را ایفا می‌کند.

حتی افرادی که نسبت به اعتقادات چندان پایبند نیستند در هنگام بیماری خود و نزدیکانی که بسیار نزدشان عزیزند به دنبال دعا برای سلامتی آنها هستند که به بهبودی بیمار سرعت ببخشند.

ائمه معصومین (علیهم‌السلام) نیز خودشان و خانواده‌هایشان که بیمار می‌شدند دست به دعا برمی‌داشتند. در مورد امام صادق (علیه‌السلام) چنین آمده که ایشان در شب بیست و سوم ماه رمضان مریض بودند، دستور دادند با همان حال بیماری، ایشان را به مسجد ببرند.

صدقه و قربانی برای سلامتی

در متون دینی علاوه بر دعا برای سلامتی و پیگیری درمان از اطبا و پزشکان، دادن صدقه به فقرا، قربانی کردن و اطعام برای شفای مریض نیز توصیه می‌شود. در تاریخ زندگانی ائمه (علیهم‌السلام) بسیار مشاهده می شود که امامان بزرگوار مریض می‌شدند و در بعضی مواردی دستور ذبح گوسفند و اطعام می‌دادند.

سؤال مهم: چرا برای سلامتی امام زمان (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف) دعا کنیم و صدقه دهیم؟

مگر جز برنامه‌های خدا نیست که تا زمان ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف)، حضرت سالم بمانند؟

در تاریخ زندگانی ائمه(ع) بسیار مشاهده می شود که امامان بزرگوار مریض می‌شدند و در بعضی موارد دستور ذبح گوسفند و اطعام می‌دادند. وجود مقدس امام زمان (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف) هم یکی از آن ائمه اثنی عشریست و از آن قاعده مستثنی نیست که دوستاران حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف) برای سلامتی قطب عالم امکان صدقه داده و دعا می‌کنند و انجام این کار نشان از علاقه و محبت شیعیان به وجود مقدس یوسف زهراست.

استاد دکتر میرباقری به این سوال پاسخ می‌دهند.

متن ویدیو بدین شرح است:

برنامهٔ الهی این است که تا زمان ظهور، حضرت زنده بمانند و ضمناً جوان باشند. اما نکته‌ای که بعضی از بزرگان گفته و شنیده‌ایم این که امام زمان (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف) هم بشر هستند. ممکن است در معرض آسیب‌هایی که برای انسان‌ها پیش می‌آید، قرار بگیرند کما این که پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) نیز در اواخر عمرشان را در بیماری گذراندند. روزهای آخر عمر گاهی ائمه هدی (علیهم‌السلام) بیمار می‌شدند.

ممکن است آسیب‌های این چنینی، آسیبی که موجب موت حضرت بشود، نخواهد بود. این امر را خدا تضمین کرده اما امکان دارد مسائل جزئی پیش بیاید. ما برای همان یک ذرّه‌اش دعا می‌کنیم.

کسانی که به کسی دلداه‌اند، حاضر نمی‌شوند که محبوبشان ناراحت شود. من برای آن جزئیات دعا می‌کنم. ضمن این که این عرض ارادت ما برای خود ما نیز خوب است. دلدادگی ما را به حضرت زیاد می‌کند، عنایت او را هم برای ما در پی خواهد داشت.

سخن آخر

در نهایت، دعا برای سلامتی نه تنها یک عمل دینی است، بلکه به عنوان یک روش مؤثر در مقابله با بیماری‌ها و بهبود روحیه و جسم شناخته می‌شود. با ایجاد ارتباطی معنوی و درخواست کمک از نیرویی بالاتر، یعنی آفریدگار مهربان می‌توان به آرامش و امید دست یافت و با قوت بیشتر دوران رنج و بیماری را حتی در سخت‌ترین شرایط تحمل کرد. بنابراین، دعا برای سلامتی را فراموش نکنیم و آن را به عنوان یک قسمت جدایی‌ناپذیر از زندگی‌مان در نظر بگیریم.

«اللَّهُمَّ انّى اسْأَلُكَ الْايْمانَ بِكَ، وَ التَّصْدِيقَ بِنَبِيِّكَ، وَ الْعافِيَةَ مِنْ جَميعِ الْبَلاءِ، وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعافِيَةِ، وَ الْغِنى عَنْ شِرار النّاسِ[7]»؛

الهی از تو طلب ايمان به تو، و تصديق به پيغمبرت، و عافيت از تمام بلاها، و شكر بر عافيت، و بى نيازى از شرار خلق، مى‌كنم.


[1] . وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۶۲۴.

[2] . بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۸۸.

[3] . ثواب الاعمال، ص ۱۹۳.

[4] . مهج الدعوات

[5] . مهج الدعوات و منهج العبادات، ص۸.

[6] . مصباح کفعمی، ص ۱۵۲.

[7] . امام صادق (عليه‌السلام) مى‌فرمايد: براى ابوذر دعائى بود كه در آسمان معروف بود و آن دعا این بود. بحارالأنوار، ج ۲۲، ص ۴۰۷.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.