فهرست مطالب این مقاله را ببینید
گناه نکردن و ترک آن یک اصل مهم در پیشرفت انسان مومن است. مراقبت از گناه نکردن انسان را به مقامات بالایی میرساند. در این مقاله با بهرهگیری از بیانات دکتر میرباقری آثار ویژه مراقبت در برابر گناه را بررسی میکنیم. در ادامه ویدیو و متن بیانات استاد را مشاهده میفرمایید.
ویدیو: گناه نکردن و ترک آن موجب رضوان خداوند است
اوج گرفتن انسان با مراقبت از گناه نکردن
خداوند انسانها را به این دنیا آورده و معلمانی را میفرستد که آنها را راهنمایی میکنند. از آن طرف هم دست شیطان را تا حدودی باز گذاشته که به انسان وسوسه کند که انسان در بحرانی قرار بگیرد و آزمایش شود، تا اگر از این امتحان خوب بیرون بیاید بتواند اوج بگیرد و به مراتب بالایی برسد. در کنار آن با وسوسههای نفسانی هم روبرو است؛ همانطور که در قرآن کریم آمده: «وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ».[1] انسان با همه وسوسههای شیطان و وسوسههای نفسانی اگر روسفید بیرون بیاید خیلی مقام بالایی را کسب میکند. یعنی ما با یک ترک گناه یک درجه اوج میگیریم، یک قدم به خدا نزدیک میشویم و یک نورانیت مضاعف در قلب ما ایجاد میشود.
رضوان خدا در فرامین او جلوه گر شده
آنچه که بسیار مهم است این است که ما به دنبال رضوان خداوند باشیم. رضوان خدا در فرامین او جلوهگر شده است. گفتند این کارها را انجام بدهید و این گناهان را ترک کنید، رضوان خدا در این است.
گناه نکردن و ترک آن موجب رضوان خداوند
ما هر بار که یک گناه را ترک میکنیم یک قدم به خدا نزدیک میشویم. انسان در زندگی و در اشتغالات خودش با گناه مواجه میشود، با چشم چرانی مواجه میشود و گناهان دیگر؛ اما میگویند این کار را نکنید و کار سختی است. ببینید و مراقب باشید. در حدیث امیرالمومنین (ع) است که «راعِیَ الْقَلْبِ».[2] یعنی مراقب قلبتان باشید.
به امیرالمومنین (ع) عرض کردند که آقا چه کردید که به این مقام رسیدید؟ فرمودند در خانه دلم نشستم، هرچه غیر خدا خواست وارد شود راهش ندادم. این معنای زهد اسلامی است. نهایت زهد این است.
محبت گناه را در دل خود راه ندهیم
این دیگر اوج قضیه است که کسی به غیرخدا دل نمیبندد. حالا ما شیعیان امیرالمومنین (ع) یک قدم پایینتر بیاییم اگر محبت گناه خواست به دل ما بیاید راهش ندهیم. محبت مال حرام خواست بیاید راهش ندهیم. دوست نداشته باشیم غیبت کنیم، دوست نداشته باشیم تن به معصیت دهیم. آیا میشود؟ بله؛ آدم میتواند روی قلبش کار کند. اگر نمیشد به ما تکلیف نمیکردند.
[2] راعی: یعنی چوپان و مراد از این سخن این است که مومن چوپانِ قلب خویش است.