هیچ‌گاه روزی خود را کم نبینید
فهرست مطالب این مقاله را ببینید
درباره رزق روزی دنیا سوالات فراوانی وجود دارد. در این مقاله که برگرفته از بیانات استاد دکتر میرباقری است، نکات مهمی درباره رزق و روزی دنیا و اینکه هیچ‌گاه روزی خود را کم نبینید، صحبت می‌شود. عناوین مطرح شده در این مقاله عبارتند از:
- شکر نعمت این است که روزی خود را کم نبینید
- خاطره‌ای از مرحوم قاضی طباطبایی (ره)
- رزوی دنیا را خدا تضمین کرده
- روزی خدا حتی با یک سرفه
- جریان طلبه گرسنه در اتاق دربسته
ویدیو: هیچ‌گاه روزی خود را کم نبینید
شکر نعمت این است که روزی خود را کم نبینید
امام باقر سلام الله علیه در جمله‌ای بسیار زیبا شکر را بیان می‌فرمایند. فرمودند: «اِستَكثِرْ لِنفسِكَ مِنَ اللّه ِ قليلَ الرِّزقِ تَخَلُّصا إلى الشُّكرِ»[1] اگر روزی تو یک موقع کم بود، روزی کم را از ناحیه خداوند زیاد به حساب بیاور؛ کم نبین؛ که اگر چنین کنی شکر نعمت را بجای آورده‌ای. این نکته بسیار مهمی است که همیشه شاکر نعمات خدا باشید و روزی خود را کم نبینید.
خاطره‌ای از مرحوم قاضی طباطبایی (ره)
از مرحوم قاضی طباطبایی نقل می‌کنند. می‌گفتند در نجف بعد از درس شاگردان رفتند خدمت ایشان دیدند در اتاق تنها است. از روزنه نگاه می‌کرد رو به حرم امیرالمومنین (ع) می‌گوید آقا من کجا و این آستان شما کجا. این‌همه نعمت، این‌همه لطف، این‌همه توفیق در درس و بحث و علم. وضع سفره من را هم که رنگین کردید. اینها می‌گفتند سر سفره ایشان مثلا فقط نان بود که داشتند با ماست می‌خوردند. یک چیز خیلی ساده‌ای. بعد ایشان می‌گوید سفره من را هم که رنگین کردید. نعمت کم را اولیاء خدا زیاد می‌بینند. واقعا هم زیاد است. گاهی امروزه انسان ناسپاسی که می‌بیند نگران می‌شود. نعمتهای خدا فراوان است.
ویدیو: روزی دنیا را خدا تضمین کرده
روزی دنیا را خدا تضمین کرده
یک جمله زیبایی امیرالمومنین (ع) در یک خطبه‌ای دارد. به این مضمون که می‌فرماید: «رزق دنیای شما را خداوند تضمین کرده اما آخرت را گفته‌اند خودتان تدارک ببینید»[2]. شما در دنیا به خدا توکل نمی‌کنید همیشه حرص و جوش می‌خورید اما به آخرت که می‌رسید می‌گویید خدا کریم است، آن‌جا را توکل به خدا می‌کنید. در‌حالی‌که برعکس است.
ویدیو: روزی خدا حتی با یک سرفه
جریان طلبه گرسنه در اتاق دربسته
گفته‌اند دو نفر طلبه جوان در مدرسه‌ای بودند، هم حجره بودند، هم خوابگاه بودند. بحثشان شد. یکی گفت خدا از در بسته هم روزی را می‌رساند. دومی می‌گفت نه ما هم موظف به تلاشیم. بحثشان به جایی نرسید. آن کسی که مدعی بود خدا از در بسته می‌رساند گفت من این کار را، عملا به تو نشان می‌دهم. گفت چطوری؟ گفت تو درب حجره را ببند و برو و دو روز دیگر بیا، یا مثلا سه روز دیگر. اگر ندیدی خدا به من روزی داد بدون اینکه من هیچ کاری انجام بدهم! او درب را می‌بندد و می‌رود.
این بنده خدا هم شب اول گرسنگی می‌کشد. شب دوم گرسنگی شدید می‌شود. دو نفر آمدند در مدرسه و ظرف غذایی دستشان بود، غذایی بود به عنوان هدیه و نذر. درب حجره اطراف را زدند. آدم گرسنه هم بوی غذا را زود می‌شنود. همه گفتند نه ما شام خوردیم. این منتظر بود بیایند درب حجره این را هم بزنند. اینها متوجه نشدند و گفتند غذا را بدهیم به مدرسه بغلی. این طلبه دید اینها دارند می‌روند، یک سرفه‌ای کرد. اینها گفتند مثل اینکه در این حجره کسی است. آمدند درب زدند گفتند شما غذا می‌خواهید؟ گفت بله من دو شب است که غذا نخوردم. غذا را خورد.
روز بعد رفیقش آمد گفت چی شد؟ خدا از درب بسته رساند؟ گفت بله ولی یک سرفه لازم بود.
[1] تحف العقول، ۲۸۵.
[2] امیرالمومنین (ع): «… قَدْ تَكَفَّلَ لَكُمْ بِالرِّزْقِ وَ أُمِرْتُمْ بِالْعَمَلِ، فَلَا يَكُونَنَّ الْمَضْمُونُ لَكُمْ طَلَبُهُ أَوْلَى بِكُمْ مِنَ الْمَفْرُوضِ عَلَيْكُمْ عَمَلُهُ، مَعَ أَنَّهُ وَ اللَّهِ لَقَدِ اعْتَرَضَ الشَّكُّ وَ [دَخَلَ] دَخِلَ الْيَقِينُ، حَتَّى كَأَنَّ الَّذِي ضُمِنَ لَكُمْ قَدْ فُرِضَ عَلَيْكُمْ وَ كَأَنَّ الَّذِي قَدْ فُرِضَ عَلَيْكُمْ قَدْ [وَضِعَ] وُضِعَ عَنْكُمْ …»
خداوند روزى شما را ضمانت كرده و شما را به كار و تلاش امر فرموده، پس نبايد روزى تضمين شده را بر آن‌چه كه واجب شده مقدّم داريد، با اين‌كه به خدا سوگند آن‌چنان نادانى و شك و يقين به هم آميخته است كه گويا روزى تضمين شده بر شما واجب است، و آن‌چه را كه واجب كرده‌اند، برداشتند. [خطبه ۱۱۴ نهج‌البلاغه]