ویژگی‌های انفاق در قرآن
فهرست مطالب این مقاله را ببینید
قرآن کریم ویژگی‌هایی را برای انفاق در راه خدا برشمرده است. در این مقاله که برگرفته از بیانات دکتر میرباقری است ویژگی‌های انفاق در قرآن را بررسی می‌کنیم. در ادامه ویدیو و متن بیانات استاد را مشاهده می‌فرمایید.
ویدیو: ویژگی‌های انفاق در قرآن
چند ویژگی مهم برای انفاق در قرآن کریم
در قرآن کریم چند ویژگی را برای انفاق می‌بینیم:
۱. انفاق عمومی است
اول این‌که انفاق عمومی است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ».[1] انفاق برای همه است و فقیر و ثروتمند ندارد. همه انسان‌ها باید انفاق کنند. آن کسی که مال بیشتری دارد باید بیشتر در راه خدا به دیگران کمک کند و آن کسی که دارایی کمتری دارد کمتر. برای مطالعه بیشتر در این زمینه می‌توانید به مقاله «آیا انفاق فقط مخصوص ثروتمندان است؟» مراجعه نمایید.
۲. انفاق از اموال طیب
دوم این‌که انفاقی که می‌خواهید انجام دهید از اموال طیبتان باشد. قرآن می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ».[2] ببینید در اموالتان آن اموالی را که پاکیزه است انفاق کنید؛ اموالی که شک و شبهه‌ای در آن نیست.
۳. اموال بد را انفاق نکنید
سوم وقتی می‌خواهید انفاق کنید دنبال اموال وازده نگردید. «وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ».[3] آدم یک چیزی را که دیگر خوشش نمی‌آید یا می‌خواهد دور بیندازد و دلش می‌خواهد یک طوری بشود که از زندگی او بیرون برود، حالا این را بخواهد انفاق کند این دیگر ارزش چندانی ندارد!
۴. اموال محبوبتان را انفاق کنید
نکته بعدی این است که انفاق شما باید از محبوب‌های دلتان باشد. «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ».[4] مثلا اگر خواستیم پولی را انفاق کنیم بگردیم که اگر مثلا پول‌های نو تر هست که آدم بیشتر علاقه دارد، آن‌ها را برای انفاق بگذارد نه اموال کهنه‌ای که آدم به آن رغبت ندارد. دیده‌اید گاهی وقت‌ها بعضی اسکناس‌ها که خیلی کهنه می‌شود آدم دوست دارد هر طور شده دیگه نباشند! نه! برای انفاق آن را انتخاب نکند! حالا این یک مصداقش است. «تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» یعنی چیزهایی را که انسان دوست دارد و در زندگی او نقشی دارند، این‌ها را در راه خدا بدهد، و این‌ها اثر فوق العاده‌ای دارد! ما باید در راه خدا گذشت کنیم تا عنایات خاص او شامل حال ما بشود.
[1] سوره بقره، آیه ۲۵۴.
[2] سوره بقره، آیه ۲۶۷.
[3] سوره بقره، آیه ۲۶۷.
[4] سوره آل‌عمران، آیه ۹۲.