مصرف صحیح طعم تند

هر یک از طعم ها خواصی دارند که توجه به آن در تغذیه و سلامتی انسان مهم است. طعم تند و مواد غذایی تند نیز ویژگیهایی دارند. در این مقاله ویژگی‌های طعم تند را بیان کرده و عوارض مصرف زیاد تندی را بررسی می‌کنیم. برخی از عناوین مطرح شده در این مقاله عبارتند از:

• مصرف صحیح مواد غذایی تند
• توجه به اقلیم و مزاج در استفاده از تندی‌ها
  • استئناء برای رطوبت بالا
• ویژگی‌های طعم تند
• عوارض مصرف زیاد تندی
  • تحریک پذیری بیشتر
  • عدم تمرکز
  • وسواس فکری
  • بدخوابی
  • تولید خون ناصالح

مصرف صحیح مواد غذایی تند

در این مقاله می‌خواهیم دربارۀ طعم تندی صحبت بکنیم. آیا اگر زیاده از حد تندی‌ها استفاده بشوند یا اگر یک فردی عادت کرده است به این‌که زیاد غذاها را تند مزه بکند، تند بخورد، چه تأثیری روی یادگیری او، تعادل او، آرامش او، مسائل روحی معنوی او یا پرورش‌های متفاوت در جسم و جان او می‌گذارد.

توجه به اقلیم و مزاج در استفاده از طعم تند

ممکن است یک مناطقی باشند مثل مناطق بسیار مرطوب بندرها، شبه جزیزه‌ها جاهایی که هوای شرجی دارند، هوای پر رطوبت دارند، ما غالباً در شمال و جنوب کشور خود با این مناطق روبرو هستیم، این مناطق را می‌بینیم. ممکن است این‌جاها استفاده از طعم‌های تند یا استفاده از ادویه‌جات تند در غذاها برای کاهش رطوبت مناسب باشد، اصلاً از عادات غذایی این مناطق باشد. در این مناطق خیلی سخت نمی‌گیریم، آن هم به شرط این‌که به تعادل استفاده بشود و صرفاً از خشک‌کنندگی رطوبت زاید استفاده بشود.

 ولی همین مقدار هم در همین مناطق اگر افزوده شود، اضافه بشود خشکی زاید بر نیاز ایجاد می‌کند و وقتی یک مزاجی خشک می‌شود، حتماً تحریک‌پذیرتر می‌شود، حتماً تمرکز آن به هم می‌ریزد. حتماً عصبی مزاج‌تر می‌شود و آرامش آن به هم می‌خورد و نتایج دیگری که با هم در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

مسئله این است که ما باید بنا به منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، بنا به مزاجی که فرد دارد، بنا به فصلی که در آن به سر می‌بریم، از طعوم به نوع مختلف، به انواع مختلف استفاده بکنیم.

 دقت داشته باشید دست شما برای استفاده از طعم تندی در مناطق رطوبی و شرجی بیشتر باز است، در مناطق کویری و خشک، خصوصاً گرم و خشک به هیچ وجه اجازۀ استفادۀ حتی کم از طعم‌های تند را ندارید. طعم تند باعث می‌شود شما سوء مزاجی را که منطقه یا اقلیم دارد بر شما وارد می‌کند، اضافه بکنید و این باعث می‌شود تعادل مزاج شما خیلی به هم بریزد.

استئناء برای رطوبت بالا

 یک استثنایی این‌جا وجود دارد و آن هم این است که شما یک بیماری رطوبی داشته باشید و پزشک به شما گفته باشد که باید برای رفع این رطوبت زاید از طعوم تند استفاده بکنید و یا این‌که یک مزاج بسیار رطوبی داشته باشید که لازم باشد برای در تعادل نگه داشتن این مزاج رطوبی، از بعضی طعم‌های خشک کننده که یکی از این طعم‌ها، طعم تندی است استفاده بکنید. این فقط با صلاحدید پزشک و مشورت پزشک به دست می‌آید.

 و شما باید دقت داشته باشید که در شرایط عادی و در شرایطی که بدن در تعادل است، حدوداً گرمی، سردی، خشکی و تری بدن در یک تعادل به سر می‌برد، از طعم‌های حاد مثل طعم تند، زیاد استفاده نکنید. حتی همان‌طور که گفتم در مناطقی هم که رطوبت وجود دارد، باز تعادل را به هم نزنید.

ویژگی‌های طعم تند

باید توجه داشت که هیچ طعمی را نباید به افراط استفاده کنید. افراط در همۀ طعوم می‌تواند تعادل مزاج را بر هم بزند. از جمله تندی‌ها این‌گونه هستند. وقتی تندی‌ها زیاد استفاده می‌شوند، باعث می‌شوند تعادل مزاج به هم بریزد. طعم تند یک طعم خشک و غالباً گرم است. یعنی با خود گرمی و خشکی می‌آورد ولی این گرمی و خشکی، گرمی و خشکی سوزانی است. یعنی باعث می‌شود اخلاط تند و تیز بشوند، سوزان بشوند و نافذ بشوند.

عوارض مصرف زیاد تندی

برخی عوارض مصرف زیاد تندی عبارتند از:

۱. تحریک پذیری بیشتر

هر وقت گرمی و خشکی در جایی بالا می‌رود، حرکت و تلاطم هم بالا می‌رود. بنابراین ممکن است برای یک فردی که سوء مزاج تر دارد و باعث شده است که سست بشود، کم حس و حال بشود، دچار رخوت و کم تحرکی بشود، استفادۀ مختصر از طعوم تند، باعث تحرک بیشتر و نشاط بیشتر برای او بشود امّا اگر کسی در حالت عادی و متعادل خود است یا این‌که مزاجی گرم و خشک دارد، اگر طعم تند را بیش از حد استفاده بکند، آن فرد تحریک‌پذیر می‌شود.

 یعنی شما می‌خواهید با او کار آموزشی بکنید، او تحمل نشستن، تحمل انتقاد پذیرفتن، تحمل تغییر شرایط، تحمل آنچه را که در ذهن دارد را دیگر ندارد. خیلی زود تحریک می‌شود و خیلی زود عکس العمل نشان می‌دهد. متوجه می‌شوید که در یک مقطع زمانی کوتاهی کودکی، جوانی که قبلاً خیلی انعطاف‌پذیری داشت و خیلی روی کار تربیتی می‌توانست تمرکز بکند و تغییرات جدی برای خود ایجاد بکند، الآن نمی‌تواند آن‌قدر انعطاف‌پذیر باشد. انگار مزاج او خشک شده است، مزاج روح انعطاف‌پذیری خوب خود را از دست داده است. یکی از علل می‌تواند استفاده از طعم‌های خشک‌کننده مثل طعم شور، طعم ترش، طعم تند باشد. همۀ این‌ها طعم‌های خشک کننده هستند. نباید افراط بشود.

۲. عدم تمرکز

 باز به همین دلیل تمرکز به هم بخورد، هر وقت تحریک‌پذیری بالا برود، تمرکز پایین می‌آید. هر وقت انعطاف‌پذیری بالا برود، تمرکز بالا می‌رود. بنابراین هر وقت ما طعم تند و طعم‌های خشک کننده را بیش از حد استفاده می‌کنیم، تمرکز کودک ما، جوان یا حتی بزرگسالی که دارد کار آموزشی، تربیتی می‌کند، کاهش پیدا می‌کند، پس حتماً باید در این مورد دقت داشته باشید.

۳. وسواس فکری

وسواس فکری، خشکی مغز و عدم توانایی در تغییر فکر‌ها، تصمیم‌های صحیح، تردید بیش از حد، همان همّ که در طب ایرانی مطرح می‌شود، باز به واسطۀ تندی بیش از حد بالا می‌رود.

۴. بدخوابی

 یکی دیگر از مشکلاتی که با بیش از حد تند خوردن -خصوصاً در نیمۀ دوم روز- به وجود می‌آید بدخوابی است. کسانی که از طعم تند استفاده می‌کنند، بدخواب می‌شوند و وقتی خواب به هم بخورد و خواب خراب بشود، ذهن شما فردای آن روز هنوز خسته است، ذهن دوباره بازپروری نشده است، refresh نشده است و آمادۀ آموزش نیست، بنابراین در مسائل تربیتی برای شما مشکلاتی ایجاد خواهد کرد. کلاً در مورد استفاده از این طعم‌ها افراط نکنید، خصوصاً در وعدۀ شام، عصرانه و نیمۀ دوم روز که باعث اختلال در خواب نشود.

۵. تولید خون ناصالح

 در مجموع هم غذایی که تند است خون خیلی خوبی تولید نمی‌کند. خون صالح که قرار است برود غذای مغز بشود، غذای قلب یا غذای غضله بشود و کارهای تربیتی و پرورشی را برای شما سامان‌دهی بکند این خون با تندی بیش از حد باعث می‌شود که مزاج این شخص، مزاج خشکی بشود و در واقع صفرای زاید یا سودای زایدۀ بیش از حدّی در آن خون تشکیل بشود، دیگر به آن خون صالح نمی‌گوییم، به آن خون ناصالح، ناشایست، نامناسب می‌گوییم که در اندام‌های مختلف در بدن مشکلاتی ایجاد می‌کند، قوای مغزی و قلبی و عضلانی کاهش پیدا می‌کند و شما در مسائل تربیتی خود با مشکلات مواجه خواهید شد.

دکتر مژده پورحسینی